Zijn beroemd geworden traktaat over Phallus impudicus is eerst in Delft in 1564 uitgegeven en in Leiden in 1601 herdrukt. Er zijn vele getrouwe kopieën van, met weglating van ongeschikte passages die waarschijnlijk op de vorm van de plant slaan. Naar de vorm gaf hij het de naam Phallus, omdat het leek op dezelfde van leer en vijgenboomhout gemaakte voorwerpen die vaak bij plechtigheden van de erediensten van het dwaze heidendom werden rondgedragen.
Het bijgeloof had dit voorwerp Phallus of Ithophallus genoemd en dit bijgeloof werd Phallagogia genoemd. Door zijn bijzondere bouw, die aan manlijke voortplantingsorganen doet denken, is deze zwam al eeuwenlang onderwerp van studie en gesprek.
In Engeland werd het in de Victoriaanse tijd achtervolgd omdat zijn voorkomen schadelijk zou zijn voor de kuise maagden.
Aan de stinkzwammen is de legende verbonden van dodemansduimen. Dit zijn vingers van gestorven kinderen die tijdens hun leven hun ouders geslagen hebben en die elk jaar, als om vergeving smekend, hun handje uit het graf steken
Voor de vertaling van de latijnse tekst: http://collectivesource.com/hadrianus/dutch.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten